4 november 2018 4 november 2018
Begin november worden in onze streken als sinds eeuwen de overledenen herdacht. Op heel verschillende wijze: met licht in donkerheid, met stilte of juist met muziek. Als Protestantse Gemeente te Naarden sluiten wij bij deze traditie aan, met een 'Geliefdenvesper', voor wie een geliefde dierbare moet missen. Een muzikale vesper, waarin Choral Voices o.l.v. Daniel Rouwkema het Requiem van John Rutter uitvoeren, tezamen met enkele instrumentalisten.
De geliefdenvesper wordt gehouden op zondagmiddag 4 november om 16.00 uur in de Grote Kerk te Naarden (de deur onder de toren is open vanaf 15.30) en zal duren tot ongeveer 17.00 uur. Na de vesper bent u nog van harte welkom voor ontmoeting met elkaar.
Het welkom zal worden uitgesproken door ds. Lennart Heuvelman.
De Protestantse Gemeente te Naarden nodigt u van harte uit de geliefdenvesper bij te wonen.

Choral Voices is een jong koor in een oude traditie en bestaat uit ongeveer 30 leden. Het koor voelt zich zeer thuis bij de Engelse koortraditie. Daniel Rouwkema (Smilde, 1974) werd op zijn 14de benoemd als organist in Smilde. Van jongs af aan componeerde en arrangeerde hij muziek, hetgeen een sterke impuls kreeg na zijn kennismaking met de Engelse koormuziek. Momenteel werkt hij als componist en is hij artistiek leider van Vocaal Ensemble Magnificat te Emmen, Koorvereniging Concertante te Voorburg, Choral Voices te Groningen en sinds 2016 van de Utrechtse Schola Davidica.
terug
 

Laatste nieuws

Blog

Korte vieringen op zomerzondagen omlijst door muziek Korte vieringen op zomerzondagen omlijst door muziek

Vanaf 1 juli mogen vieringen in de kerk weer doorgang vinden. Weet dat je welkom bent!
 

lees meer »
 

Pinksteren Pinksteren
lees meer »
 
Vlam Vlam

Wij hebben net Pinksteren gevierd. Pinksteren, de verjaardag van de kerk als gemeenschap van mensen. Wij vieren dat Gods geest er voor iedereen is. Er zijn verschillende symbolen bij deze verjaardag. Wie de beeldregistratie van de Pinksterviering in de Grote Kerk heeft gezien, kan er niet om heen dat wij dit jaar het symbool van de duif centraal stelden. Er zijn meer symbolen voor Pinksteren: wind, water, olie, oogst en vuur. De kleinste vorm van vuur is de vlam. In de geest van het Pinksterverhaal, Handelingen 2, 1-5  ook wel een tong van vuur genoemd.

Vuur. Wij zingen er graag over. Een dierbaar lied is afkomstig uit de oecumenische kloostergemeenschap in Taizé. Eenmaal gezongen, neuriet het lang na.

Als alles duister is,
ontsteek dan een lichtend vuur
dat nooit meer dooft,
een vuur dat nooit meer dooft.

Misschien heb je het in deze coronatijd - met soms sombere vooruitzichten - wel gezongen of geneuried. Thuis, alleen, in de beslotenheid. Want helaas, samen zingen heeft mogelijk een verhoogd risico op verspreiding van het nieuwe coronavirus. Bij diep in- en uitademen, zouden druppeltjes die het coronavirus verspreiden (aerosolen) gemakkelijk naar buiten komen en anderen kunnen infecteren. De veilige afstand voor (koor)zangers is momenteel onderwerp van onderzoek.

Zingen is in Nederland de meest populaire vorm van vrijetijdsbesteding. Wie had kunnen denken dat die hobby synoniem zou worden voor spelen met vuur.

De kleinste vorm van vuur, de vlam kan de 600.000 Nederlanders die zingen als hobby beoefenen misschien van nut zijn. Een ingewijde in de muziek vertelde me onlangs dat al in de Middeleeuwen het zingen voor een kaars, een beproefde manier was om de adembeheersing te oefenen. Je gaat op mondhoogte op 1,5 m afstand van de vlam van een brandende kaars staan.  Een flakkerende vlam verklapt luchtverplaatsing. Op 1.5 m afstand van een kaars al zingend een vlam rustig - als het ware onbewogen - laten branden, is de uitdaging. Zo biedt de 1,5 meter misschien onverwachte, risicoloze oefenstof die hobbyisten in vuur en vlam zet.

WdVK, juni 2020