In twee weken tijd zamelde onze gemeente giften in voor de tsunami slachtoffers op Sulawesi. Hoewel het gelet de omvang van de ellende maar een druppel op een gloeiende plaat is, zijn we verheugd met het resultaat. 

Er zijn diverse mogelijkheden tot ontmoeting en bezinning.
In verzorgingshuizen De Veste, Het Ravelijn en Zandbergen en in het Annacentrum.
Informatie bij de predikanten.
 

Kringen
 Zijn & Zin en de Naarder Kring.

In twee weken tijd zamelde onze gemeente giften in voor de tsunami slachtoffers op Sulawesi. Hoewel het gelet de omvang van de ellende maar een druppel op een gloeiende plaat is, zijn we verheugd met het resultaat. 

Religie of religiositeit?
In de dagen voorafgaand aan Hervormingsdag (31.10) was religie nogal in het nieuws. Het onderzoek dat verscheen https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2018/43/meer-dan-de-helft-nederlanders-niet-religieus genereerde natuurlijk reacties. Van binnen en buiten gevestigde religieuze organisaties. Want wat ís godsdienstig zijn? Wat is een godsdienst of religie? Men was aan alle kanten bereid om de eigen grenzen op te rekken...
Waar willen bij horen en waar willen wij anderen bij uitnodigen? Bij ons gevoel dat er wel iets is of bij een structuur met leden en vieringen? Of iets daartussen? Het is zowel lastig als positief dat wij ons in onze huidige cultuur niet al te makkelijk meer met een bestaande organisatie verbinden. Het kan creativiteit losmaken, maar het kan ook verlammen.
De aanwezigheid van een besef dat iets boven ons dagelijks bestaan uit gaat noemen we religiositeit. Ook dat kan niet bestaan zonder vormen, al is het een tijdschrift, een matje, een club. De illusie van vrijheid van structuur blijkt nuttig in deze tijd. De oude structuren zijn nog niet helemaal van hun negatieve betekenis ontdaan.
Behalve keuzes te maken voor het éen of het ander (religie of religiositeit) combineren we ook graag. Waarschijnlijk is dat zo gek nog niet. We weten inmiddels immers dat waarheid niet eenduidig is. We hebben begrepen dat God of het goddelijke zich op veel manieren kan manifesteren. Dat hij/zij/het geen grenzen nodig heeft. En hoe ziet dat er dan uit?
Wij kunnen niet zonder een kader voor onze begrippen – of onze geest gaat zijn eigen weg en dat noemen we niet-gezond. De wijn heeft de fles nodig of het glas, de koffie de beker. Een vorm kan veranderen zonder dat dat invloed heeft op de inhoud. Kennen we de inhoud van ons eigen geloof en hoe kan de inhoud ons inspireren tot nieuwe relaties en vormen?
VL