Vredesgroet
Vredesgroet
![]() Naarden in de Tweede Wereldoorlog Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de houding van het gemeentebestuur van Naarden complex. Er zijn aanwijzingen dat sommige leden van de gemeentepolitie en het bestuur, zich sterk aanpasten aan de eisen van de Duitse bezetter, terwijl anderen juist in stilte verzet boden. Een voorbeeld van verzet in Naarden is de vroege oprichting van een verzetsgroep onder leiding van Marinus Dubelaar. Deze groep stal in 1940 explosieven, wapens en munitie uit een depot in de vesting van Naarden, wat een van de eerste verzetsacties in Nederland was. De balans tussen gehoorzaamheid aan de bezetter en morele keuzes was een terugkerend thema in die tijd. Er zijn ook verhalen over politiemensen die gearresteerd werden door de bezetter vanwege acties die als schadelijk werden beschouwd. Feit is dat de Joodse gemeenschap in Gooise Meren zwaar werd getroffen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Aan het begin van de oorlog waren er 1400 geregistreerde Joden in de gemeente. Van hen zijn er zeker 600 omgekomen. Struikelstenen In Gooise Meren zijn al enkele tientallen struikelstenen geplaatst door verschillende initiatiefnemers. De eerste struikelsteen in Naarden werd in april 2023 door de bedenker, Gunter Demnig, gelegd in de Gansoordstraat (27). Het meest recent is in Naarden de plaatsing van deze gedenkmonumentjes op de Van Ostadelaan (7 en 15) en de Jan Toebacklaan (33) in Naarden. In de joodse traditie geldt: iemand leeft voort zolang hij herinnerd wordt. Zolang je naam genoemd wordt, ben je niet vergeten. Dat is de gedachte achter de struikelstenen. Door iemands naam in de steen te graveren, blijven we aan hem of haar denken. Zo leven de slachtoffers voort. Het is natuurlijk niet de bedoeling om letterlijk over de stenen te struikelen. De gedachte is dat wie zo’n steen passeert er even bij stilstaat dat hier iemand woonde die in de oorlog is omgebracht. Gunter Demnig, zegt het zo: je valt niet over de struikelstenen, je struikelt met je hoofd en je hart. | ||
terug | ||