Tussen Kerst en Pasen
Tussen Kerst en Pasen
Deze traditie werd ooit meegenomen uit Devon, Engeland (Torbay, Church of the Three Crosses). Hoe het daar ontstaan is, hebben we niet kunnen achterhalen. Ds. Heuvelman introduceerde de traditie in Naarden. In de loop van de jaren hebben we deze traditie in het hart gesloten. Vooral als gebruik wordt gemaakt van materialen uit de natuur en van voorwerpen die het liturgisch eigene van Palmpasen, Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen wordt getoond. Die stadia spreken tot de verbeelding. Echter, rond het kale kruis in de eerste weken van de 40 dagentijd bestaat ongemak. Wat moeten we met dat kale hout? Wat ziet het er lelijk uit. Moet dat wel in de kerk staan? En waar dan? Het kale kruis confronteert ons. Met lelijkheid, met lijden, met verdriet en pijn. Met zwarte momenten in ons eigen leven en dat van anderen. Dichtbij en veraf. Zondag 18 februari a.s. is de eerste zondag in de 40-dagentijd. De liturgische kleur is paars. Kleur van inkeer en rouw. Het kale kruis zal vanaf dat moment in de kerk staan. We omhullen het met een paarse doek met afbeeldingen van krantenkoppen met berichten over leed. Het zijn krantenkoppen waarbij wij stil stonden tijdens de momenten van stil gebed naar aanleiding van de oorlog in Gaza en Israel. Laten we niet wegkijken en ontvankelijk blijven voor het lijden om ons heen. Laten we ons bezinnen en waar mogelijk in actie kunnen komen om wat en wie kwetsbaar is te ondersteunen. Laten we bidden tot God om ontferming voor de nood van de wereld. | ||
terug | ||