zo 6 jan 2019  om 10.00 uur
Voorganger: Ds. Lennart Heuvelman
Zondagsviering Grote Kerk
Tekst(en): Jesaja 60: 1-6 Matteüs 2: 1-12

Het niet alleen de eerste zondag van het nieuwe jaar des Heren 2019, het is vooral ook het feest van Epifanie, feest van de verschijning van de Heer, het feest van Driekoningen. We lezen daarom traditiegetrouw het verhaal van de Wijzen uit het Oosten, zoals beschreven in Matteüs 2: 1-12. In het Oude Testament lezen we de profetie van Jesaja, hoofdstuk 60: 1-6. Met deze lezingen en de psalm van de zondag, psalm 72, begeven we ons in koninklijke sferen!
In de dienst nemen we ook afscheid van ouderling-kerkrentmeester en voorzitter van het College van Kerkrentmeesters Gert-Jan Mostert. We zijn Gert-Jan dankbaar voor alle tijd en energie die hij in het College van Kerkrentmeesters gestoken heeft en daarmee in (de voortgang van) onze gemeente zélf. Na de dienst krijgt u uiteraard de gelegenheid om Gert-Jan Mostert persoonlijk te bedanken. Omdat het bovendien de eerste zondag Van het nieuwe jaar is, is er na de dienst ook alle gelegenheid om elkaar 'veel heil en zegen' toe te wensen voor het zojuist begonnen nieuwe jaar.
Liturgie
Kerkdienstgemist opname

terug

Laatste nieuws

Blog

Korte vieringen op zomerzondagen omlijst door muziek Korte vieringen op zomerzondagen omlijst door muziek

Vanaf 1 juli mogen vieringen in de kerk weer doorgang vinden. Weet dat je welkom bent!
 

lees meer »
 

Pinksteren Pinksteren
lees meer »
 
Vlam Vlam

Wij hebben net Pinksteren gevierd. Pinksteren, de verjaardag van de kerk als gemeenschap van mensen. Wij vieren dat Gods geest er voor iedereen is. Er zijn verschillende symbolen bij deze verjaardag. Wie de beeldregistratie van de Pinksterviering in de Grote Kerk heeft gezien, kan er niet om heen dat wij dit jaar het symbool van de duif centraal stelden. Er zijn meer symbolen voor Pinksteren: wind, water, olie, oogst en vuur. De kleinste vorm van vuur is de vlam. In de geest van het Pinksterverhaal, Handelingen 2, 1-5  ook wel een tong van vuur genoemd.

Vuur. Wij zingen er graag over. Een dierbaar lied is afkomstig uit de oecumenische kloostergemeenschap in Taizé. Eenmaal gezongen, neuriet het lang na.

Als alles duister is,
ontsteek dan een lichtend vuur
dat nooit meer dooft,
een vuur dat nooit meer dooft.

Misschien heb je het in deze coronatijd - met soms sombere vooruitzichten - wel gezongen of geneuried. Thuis, alleen, in de beslotenheid. Want helaas, samen zingen heeft mogelijk een verhoogd risico op verspreiding van het nieuwe coronavirus. Bij diep in- en uitademen, zouden druppeltjes die het coronavirus verspreiden (aerosolen) gemakkelijk naar buiten komen en anderen kunnen infecteren. De veilige afstand voor (koor)zangers is momenteel onderwerp van onderzoek.

Zingen is in Nederland de meest populaire vorm van vrijetijdsbesteding. Wie had kunnen denken dat die hobby synoniem zou worden voor spelen met vuur.

De kleinste vorm van vuur, de vlam kan de 600.000 Nederlanders die zingen als hobby beoefenen misschien van nut zijn. Een ingewijde in de muziek vertelde me onlangs dat al in de Middeleeuwen het zingen voor een kaars, een beproefde manier was om de adembeheersing te oefenen. Je gaat op mondhoogte op 1,5 m afstand van de vlam van een brandende kaars staan.  Een flakkerende vlam verklapt luchtverplaatsing. Op 1.5 m afstand van een kaars al zingend een vlam rustig - als het ware onbewogen - laten branden, is de uitdaging. Zo biedt de 1,5 meter misschien onverwachte, risicoloze oefenstof die hobbyisten in vuur en vlam zet.

WdVK, juni 2020