di 24 dec 2019  om 22.30 uur
Voorganger: Ds. Lennart Heuvelman en ds. Véronique Lindenburg
Kerstnachtdienst Grote Kerk met medewerking van de Naarder cantorij o.l.v. Ike Wolters en organisten Wybe Kooijmans en Dirk Out, alsmede Edward de Bode en Gerben Kralt op trompet
Tekst(en): Jesaja 8: 23 - 9:-7 en Lucas 2: 1-20


In de viering tijdens de kerstnacht maken we een begin met het vieren van de geboorte van Christus, licht straalde in de duisternis. Het wachten en verwachten werd vervuld door de geboorte van Jezus in Bethlehem. De hemel ging open en de Eeuwige openbaarde zich als een God die onder mensen wonen wil. En juist de armsten onder de armen' waren daar als eerste getuige van: de herders in het veld, zoals het verhaal gaat.
Dat licht in de duisternis vieren we zodat het ons zal inspireren en zal aanzetten om ook zelf zo licht-brengend in deze wereld aanwezig te zijn. Naast de profetie uit Jesaja 8: 23 - 9:-7, lezen we het evangelie van Christus' geboorte in Lucas 2: 1-20.
Aan de dienst zullen organisten Wybe Kooijmans en Dirk Out hun medewerking verlenen, alsmede Edward de Bode en Gerben Kralt op trompet en uiteraard de Naarder Cantorij onder leiding van Ike Wolters. Het belooft alles tezamen een feestelijke dienst te worden, Allen van harte welkom!
Liturgie

Kerkdienst beluisteren

terug

Laatste nieuws

Blog

Korte vieringen op zomerzondagen omlijst door muziek Korte vieringen op zomerzondagen omlijst door muziek

Vanaf 1 juli mogen vieringen in de kerk weer doorgang vinden. Weet dat je welkom bent!
 

lees meer »
 

Pinksteren Pinksteren
lees meer »
 
Vlam Vlam

Wij hebben net Pinksteren gevierd. Pinksteren, de verjaardag van de kerk als gemeenschap van mensen. Wij vieren dat Gods geest er voor iedereen is. Er zijn verschillende symbolen bij deze verjaardag. Wie de beeldregistratie van de Pinksterviering in de Grote Kerk heeft gezien, kan er niet om heen dat wij dit jaar het symbool van de duif centraal stelden. Er zijn meer symbolen voor Pinksteren: wind, water, olie, oogst en vuur. De kleinste vorm van vuur is de vlam. In de geest van het Pinksterverhaal, Handelingen 2, 1-5  ook wel een tong van vuur genoemd.

Vuur. Wij zingen er graag over. Een dierbaar lied is afkomstig uit de oecumenische kloostergemeenschap in Taizé. Eenmaal gezongen, neuriet het lang na.

Als alles duister is,
ontsteek dan een lichtend vuur
dat nooit meer dooft,
een vuur dat nooit meer dooft.

Misschien heb je het in deze coronatijd - met soms sombere vooruitzichten - wel gezongen of geneuried. Thuis, alleen, in de beslotenheid. Want helaas, samen zingen heeft mogelijk een verhoogd risico op verspreiding van het nieuwe coronavirus. Bij diep in- en uitademen, zouden druppeltjes die het coronavirus verspreiden (aerosolen) gemakkelijk naar buiten komen en anderen kunnen infecteren. De veilige afstand voor (koor)zangers is momenteel onderwerp van onderzoek.

Zingen is in Nederland de meest populaire vorm van vrijetijdsbesteding. Wie had kunnen denken dat die hobby synoniem zou worden voor spelen met vuur.

De kleinste vorm van vuur, de vlam kan de 600.000 Nederlanders die zingen als hobby beoefenen misschien van nut zijn. Een ingewijde in de muziek vertelde me onlangs dat al in de Middeleeuwen het zingen voor een kaars, een beproefde manier was om de adembeheersing te oefenen. Je gaat op mondhoogte op 1,5 m afstand van de vlam van een brandende kaars staan.  Een flakkerende vlam verklapt luchtverplaatsing. Op 1.5 m afstand van een kaars al zingend een vlam rustig - als het ware onbewogen - laten branden, is de uitdaging. Zo biedt de 1,5 meter misschien onverwachte, risicoloze oefenstof die hobbyisten in vuur en vlam zet.

WdVK, juni 2020