zo 15 jul 2018  om 10.00 uur
Voorganger: Ds. W.B. van de Woord
Zondagsviering

Zondag 15 juli valt in de vakantie. Sommige wat eigenzinnige predikanten menen dan, dat ze in deze periode wel eens mogen afwijken van het rooster, dat normaal gevolgd wordt. Tot deze laatste groep hoop ik mij soms te rekenen. Met Pasen zaten mijn vrouw en ondergetekende in de Grote Kerk en keken uiteraard ook naar de prachtige plafond- schilderingen. Niet omdat de dienst saai was, integendeel: het was een mooie inspirerende dienst.
Tegenover het tafereel over de opstanding staat het verhaal afgebeeld van Simson die met de poortdeuren van Gaza, die hij uit het hengsel gehaald had, deze stad verlaat op weg naar Hebron: IJ kent het verhaal uit Richteren 16. Dit verhaal en het verhaal van Petrus, die gevangen is genomen en wonderbaarlijk aan de hand van een engel wordt bevrijd uit Handelingen 12 staan centraal in de dienst: als het ware twee paasverhalen. De één ver voor het opstandingsverhaal van Jezus, het andere er na. We hopen met elkaar een goede dienst te hebben.
Ds. van de Woord
Liturgie

terug

Laatste nieuws

Blog

Zomergroet Zomergroet

lees meer »
 

Meet Ups - Barmhartigheid Meet Ups - Barmhartigheid

Bij aanvang van het nieuwe seizoen gaan we van start met de vervolgbijeenkomsten op de theatervoorstelling De Omzieners die december vorig jaar werd gespeeld door de acteurs van de Joseph Wresinski Cultuurstichting.
We organiseren met elkaar drie bijeenkomsten over Barmhartigheid en en zijn gestart op 8 september!

lees meer »
 
-------------- --------------

September

Amen - Het is zo
Het woord “amen” komt uit het Hebreeuws en staat al opgeschreven in de Thora en in de psalmen.  Het houdt verband met woorden als steunen, bevestigen, betrouwbaar zijn. Het staat al vroeg in de bijbel, al diverse keren in de Thora en bij de profeten Jesaja en Jeremia. Psalm 41:14 wordt besloten met: “Geprezen zij de Heer, de God van Israel, van eeuwigheid tot eeuwigheid. Amen, amen.” In het Nieuwe Testament klinkt het amen als bevestiging van een uitspraak of lofprijzing: “Zó is het”. “Amen” wordt gezegd na een gebed waarin je je hart uitstort voor God, na een profetie, en het klinkt meestal als afsluiting van een preek. Huub Oosterhuis nam het vaak in zijn teksten op als “Zo moge het zijn”.
Want sommige dingen weet je en op andere hoop je. Wat is zeker en wat niet? Op de betrouwbaarheid van God kunnen we “amen” zeggen, op onze eigen beloftes niet? Een preek die met een vraag eindigt heeft eigenlijk geen “amen” nodig. Onze hartekreet naar God wordt erdoor bekrachtigd.
Het is zo, het mag zo zijn, dát het zo mag zijn… dat wij Gods betrouwbaarheid kennen en vieren en leven.
VL



 

lees meer »