Babel Babel
En zoals dat gaat met kunst; er komen associaties boven en er worden vragen opgeroepen.
Want de Toren van Babel, dat was toch een voorbeeld van mislukte communicatie?
Dat ging toch om mensen die als God wilden zijn en op wilden klimmen naar de hemel? Ze kwamen een heel eind, dachten ze zelf. Maar God verwarde hun taal. De bouwers verstonden elkaar niet meer en raakten verspreid over de aarde.

Heaven is so close – de hemel is zo dichtbij. Maar de hemel is niet te beklimmen, anders zou het de hemel niet zijn
En nu sta ik voor een toren van 2500 mobieltjes in het koor van de kerk.
Deze toren heeft wel iets van de Toren van Babel van Cildo Meireles, die ik in het Tate Modern in Londen zag. De toren daar (veel hoger) is opgebouwd uit honderden analoge radio’s.Komen we elkaar nader met al die mobieltjes in de toren van Haakman? 
Komt er een dialoog op gang?
Of kakelt iedereen door elkaar heen?
Kijken we naar een digitale illusie?
Wat zou Haakman ons met zijn toren willen zeggen? Ik zal het hem niet vragen.
Een kunstwerk behoort voor zichzelf te spreken en mijn interpretatie is de mijne en de uwe die is van u.
Ik heb een mobiel en zou niet meer zonder willen, maar ik ben er niet mee getrouwd zoals jongeren er zich mee verhouden.
Die toren van mobieltjes is voor mij een berg communicatiemiddelen en tegelijk is het een opeenstapeling van illusies en spraakverwarring.

De toren van Babel heeft bijbels gezien geen positieve betekenis.
De Zuid-Afrikaanse onderwijzer en dichter S.V. Petersen wist met zijn gemengde afkomst wat rassenscheiding, en de daarmee gepaard gaande taal, uitricht. 
In het onderstaande gedicht trekt hij de apartheid waar hij in zijn land mee te maken had in een mondiaal perspectief, in verschillende talen:

‘Die toring babel’
            Vater unser (net vir blankes)
            Pater noster (whites only)
            Notre Père (kauf nicht bei Juden)
            Our Father Deuren sluiten S.V.P.
            Nie net hier dig by ons naby nie:
            In vreemde lande ver is my vertel
            dat die Katoliese ram
            nie meer by die Evangeliese bok mag wei nie...
                                                                                   (Uit: Die kinders van Kain, 1960.)

Bevelen die buitensluiten, taal die scheiding maakt, het staat haaks op de taal van Pinksteren. Door de werking van de Geest verstaan mensen elkaar en zien elkaar met en in al hun verschillen.
In Naarden kijkt vanaf het tongeweld de Geest in de vorm van een duif op de moderne kunstwerken neer. Ik meende een knipoog te zien.

Marnix van der Sijs

De toegang tot de Grote Kerk in Naarden is vrij. Voor de tentoonstelling betaalt u 4 Euro.
Openingstijden: woensdag en zondag 13.00 – 17.00 uur. Donderdag tot en met zaterdag 11.00 – 17.00 uur.



 
terug
 

Laatste nieuws

 

Zinspiratie Zinspiratie

                                                                                     

CCIV, voluit de Centrale Commissie Interkerkelijk Vormingswerk, heeft onder de titel 'Zinspiratie' een gevarieerd programma voor seizoen 2024-2025 samengesteld.
Zinspiratie in Naarden-Bussum (cciv.nl)
De lezingen hebben betrekking op theologie, religie, maatschappelijke betrokkenheid van kerken, sociale en ethische vraagstukken en filosofie. CCIV trekt voor de cursussen en lezingen docenten / sprekers aan die naam maakten op het onderwerp van hun presentatie.

 

lees meer »
 
Geliefdengedachtenis Geliefdengedachtenis

                                                                                               

Begin november worden in onze streken al sinds eeuwen op verschillende wijzen de overledenen herdacht. Met licht in het donker, stilte, symboliek en/of muziek.
De Protestantse Gemeente Naarden sluit sinds enkele jaren bij deze traditie aan, met een muzikale gedachtenis van geliefden met bijzondere muziek rond liefdevol gedenken en hoop. Van harte uitgenodigd op zondagmiddag 27 oktober a.s. aanwezig te zijn in de Grote Kerk in Naarden.

lees meer »
 
Doopjurk Doopjurk

                                                                       

Heel zorgzaam heeft Edith Field-Wijk de familiedoopjurk van moederszijde in een optimale conditie gebracht. De prachtige jurk die meer dan een eeuw oud is, droeg zij op 29 juli 2024 over aan de Stichting Grote Kerk. Esmee Stam, medewerker Erfgoed en Publiek en Ellen Snoep, directeur namen de jurk in ontvangst. Edith is intens blij dat de Van Voorst-doopjurk een plek gaat krijgen op een voor haar persoonlijk zeer waardevolle plek, de Grote Kerk in Naarden. De kerkplek waar zij vrijwel iedere zondag de vieringen van onze kerkelijke gemeente meemaakt.

Van links naar rechts op de foto: Edith Field, Esmee Stam en Ellen Snoep

lees meer »